Saturday 29 January 2011

Με χάνετε...

Δεν μπορώ να καταλάβω πως η αγαπημένη μου συνήθεια - ανάγκη, (Ο ΥΠΝΟΣ) έχει γίνει ο μικρός μου εφιάλτης. Συνήθιζα να χώνομαι στα ζεστά μου παπλώματα και να κάθομαι να σκέφτομαι τη μέρα που πέρασε, να κάνω σχέδια και όνειρα για την επόμενη, να φτιάχνω εναλλακτικά τέλη σε γεγονότα που συνέβησαν ή που θα ήθελα να συμβαίνουν και να ονειρεύομαι ευχάριστα (περιπέτειες, θρίλερ, αισθηματικά, κωμωδίες...τα πάντα)!! Ωραίες εποχές...

Και τώρα...ξαπλώνω μες το άγχος. Περίεργες και μαύρες σκέψεις επισκέπτονται το μυαλό μου, η καρδιά μου να παίζει ταμπούρλο και εγώ στριφογυρίζω σαν το αρνί στη σούβλα. Έχω καταντήσει υποχόνδια και κατα φαντασίαν ασθενής...όλα μου φταίνε...έχω όλες τις αρρώστιες του κόσμου και απορώ με τον εαυτό μου πως καταφέρνω και είμαι ακόμα ζωντανή. Έκοψα και το Grey's Anatomy...δεν τόλμαγα να δω επεισόδιο, μετά από μια εβδομάδα είχα και εγώ έναν πόνο...κάθε εβδομάδα μετακόμιζε και κάπου αλλού!!

Το πρωί που ξυπνάω φυσικά όλα μια χαρά! Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι ακόμα ζωντανή και μουτζώνω τον εαυτό μου για τις παπαριές που σκεφτόμουν όλη νύχτα και δεν ευχαριστιόμουν τον ύπνο μου! Πάω στη δουλίτσα μου, τα πιτσιρίκια ευτυχώς με κρατάνε σε συνεχή εγρήγορση, μου τραβάνε όλη την ενέργεια και γυρνάω σπίτι ψόφια από την κούραση. Τόσο ψόφια που δεν μπορεί καμία μαύρη σκέψη να με πλησιάσει.
Το βράδυ φυσικά πάμε πάλι απο την αρχή...πεθαίνω σβήνω χάνομαι, θα φύγω από τούτο τον μάταιο κόσμο και δεν θα έχω αφήσει τίποτα πίσω μου, κανείς δεν με αγαπάει, μιξοκλαψουρίζω στα σιγανά, τριγυρνάω σαν την αδική κατάρα μέχρι που κουράζομαι και ξεραίνομαι!
Να λοιπόν η λύση...
Θα κουράζομαι όλη μέρα για να ξεραίνομαι το βράδυ χωρίς πολλά πολλά!
Άρχισα λοιπόν και εγώ τις ασχολίες ώστε να περνάει η ώρα. να μη πολυσκέφτομαι . Γράφτηκα σε ένα forum λογοτεχνίας (fantasy και τρόμου) και έχω μπει σε έναν διαγωνισμό ανάγνωσης για 50 βιβλία μέσα στο 2011! Βρίσκομαι στο νούμερο 7 και προχωράω ακάθεκτη!! Έπιασα και τις χειροτενίες και τις κατασκευές, καρφιτσούλες felting για όλα τα γούστα... έφτιαξα και σαπουνάκια..Αμε!! Σε όλα τα χρώματα και αρώματα! Ξεκίνησα και χαρακτική στα εικαστικά εργαστήρια του δήμου αλλά άρχισαν οι "οικονομίες" και μας τα κόψανε! Ανανέωσα και το rapidshare μου και έχω σκιστεί να κατεβάζω ταινίες,..Πήρα και καινούρια φόρμα να ξεκινήσω περπάτημα!! Άντε να δούμε τι άλλο θα κάνω για την ψυχική μου υγιεινή! Για την ώρα πάντως δεν βλέπω βελτίωση...

Πρέπει να συνέλθω άμεσα πάντως γιατί με βλέπω σύντομα να μένω σαν καλαμιά στον κάμπο και να με κάνουν πέρα όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί. Άσε που ο άντρας μου θα με χωρίσει και θα πάρει και την κηδεμονία του ψαριού μας. Μεταξύ μας... δεν τους πρήζω με τις φοβίες μου αλλά λίγο ακόμα και θα με πάρουν χαμπάρι. Και ή που θα με πάνε καμιά εκδρομή στο Δαφνή ή που θα με βλέπουν και θα αλλάζουν πεζοδρόμιο ή που θα μετακομίσουν κανα δυό νομούς παραπέρα και δεν θα έχει και σήμα το κινητό τους! :(
Χρειάζομαι αγάπη, φροντίδα, στοργή, αγκαλιές και προδέρμ! Δεν είμαι καλά!! Δεν είμαι καθόλου καλά!!

Ευτυχώς πάντως που εκτός από τα χίλια μύρια κακά έχω και λίγο χιούμορ και σώζεται κάπως η κατάσταση!!

Sunday 9 January 2011

Μπερδέματα

Μπερδεμένες σκέψεις, μπερδεμένες λέξεις και όλα μέσα στο μυαλό μου να μην μπορούν να βρουν τη σωστή θέση.
Όλα εκεί ανακατεμένα να περιμένουν να μπουν στη σωστή σειρά για να δώσουν ένα νόημα και εγώ ανίκανη να τα βοηθήσω.
Ανίκανη να εκφραστώ...
Νιώθω το μυαλό μου έτοιμο να εκραγεί και εγώ να μην μπορώ να το αδειάσω. Τόσα πράγματα που θέλω να κάνω, τόσα πράγματα που θέλω να πω και να μην μπορώ να βρω τον τρόπο.
Δοκίμασα διάφορα...
Έκφραση μέσα απο τη ζωγραφική, απο την χαρακτική, απο κατασκευές, απο τη μαγειρική, απο το blog...τίποτα όμως δεν νιώθω να με καλύπτει.
Ίσως να φταίει και ο έντονος ενθουσιασμός μου με κάθε τι καινούριο.Ίσως απλά να θέλει περισσότερη προσπάθεια ή καθόλου προσπάθεια...
Δεν ξέρω...